İMAM - AZAM

Hanefi mezhebinin en büyük imamı olan Ebu Hanife Hazretlerinin ismi Numandır. Lakabı İmam-ı Azam, künyesi Ebu Hanifedir. Ehli Sünnetin dört büyük fıkıh imanından birincisi olan İmam-ı Azam'm ataları Horosan ilinden Küfe'ye gelip yerleşmiştir.

Emevilerden Abdülmelik bin Mervan devrinde, Küfede doğan İmam-ı Azam hayatı boyunca bir çok olaylara şahit oldu. Hacac'ın yaşadığı Irak halkını haraca bağladığı günleri yaşadı. Ömer bin Abdülaziz'in adalet dolu devrini gördü. Emevilerin çöküp Abbasilerin kuruluşuna yetişti. Fakat kendini bu çalkantılara kaptırmadı. Hayatını ilme ve İslam'a hizmete verdi. Çağında okuyan ilimlerin hepsini tahsil etti. Küçük yaşta Kur'an-ı Kerim-i ezberledi. Küfe ve Basra alimlerinden Hadis-i Şerif dersleri aldı.

Babası, Küfe, basra ve Mekke arasında ticaretle meşgul olduğundan, O'da onunla beraber buralara gidip geliyor, muhtelif yerlerdeki alimlerle görüşüyor, onların ders­lerini dinliyordu.

Ashab-ı Kiram'dan dört zatı gördüğü için Tabiinden sayılan İmam-ı Azam, Hocasına çok sorular sorardı. Öğrenmenin anahtarı sormaktır, derdi. O, öğrenmek istediklerini daima sorardı. Bir defasında hocası ona:

"Beni Kuruttun, Ne varsa benden hepsini aldın" demişti.

Kırk yaşına kadar hep okuyan İmam-ı Azam, yetmiş yıllık ömrünün otuz yılım hocalığa ve fetva vermeğe hasretmiştir.